احكام شكار ماهى - نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 332

پيدا نكرده اگر چنانچه شكار شوند حلال نيستند، بلكه بايد آنها را ذبح كنند تا حلال شوند.

مسأله 20 چنانچه حيوانى كه حلال گوشت است مى‏توان شكار كرد، حيوانى كه حرام گوشت است نيز اگر شكار كنند، پوست آن پاك مى‏شود و مى‏توان از آن انتفاع برد، در صورتى كه قابل تذكيه باشد.

مسأله 21 حيوانى كه حرام گوشت است اگر چنانچه نجس است مثل سگ و خوك به شكار شدن و سر بريدن پاك نمى‏شود.

مسأله 22 در مسأله (20) پاك شدن پوست و گوشت متوقف است بر اين كه سر آنان را ببرند و يا آن كه آنان را با آلت قتاله شكار كنند، و امّا اگر با حيوان و سگ شكارى شكار شوند، پس در اين صورت پاك شدن بدن آنان معلوم نيست و مشكل است.

مسأله 23 كسى كه شكارى را گرفت مالك او مى‏شود، و هم چنين است اگر حيوان و يا پرنده در دام او واقع شود و بيفتد، و هم چنين است اگر به توسط تفنگ و تير او و يا سگ شكاريش و يا غير اينها از آلات و ادوات ديگر دست و پاى شكار شكسته شود و بال مرغ هوايى شكسته گردد، پس در هر يك از سه صورت كسى ديگر حق ندارد تصرفى در شكار آن كند.

مسأله 24 در مسأله گذشته لازم است در گرفتن شكار قصد مالك شدن داشته باشد و گر نه مالك نمى‏شود، و همين طور در ساير مذكورات ظاهراً.

مسأله 25 كسى كه پادشاه زنبور عسل را گرفت مالك آن و هر چه لشكر اوست مى‏شود، در صورتى كه به قصد مالك شدن بگيرد.

احكام شكار ماهى

‏

مسأله 1 حلال مى‏شود ماهى به يكى از دو امر: يا آن كه او را در حالى كه زنده است از آب بگيرد، و يا آن كه زنده از روى ساحل و كناره دريا بردارد و