احكام شكار - نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 328

مراعات شود از اين كه اسم خدا برده شود و كشنده مسلمان باشد و آن چيزى كه آن را با آن مى‏كشند آهن باشد چنانچه گذشت.

مسأله 17 اگر سر گوسفند و گاو را جدا كنند وقت كشتار، حرام نمى‏شوند بلى اين كار حرام است نبايد بكنند.

مسأله 18 احتياط واجب آن است كه كارد به نخاع نرسد و نخاع عبارت است از يك لوله سفيدى كه از پشت گردن تا دم حيوان كشيده شده.

مسأله 19 گوسفند يا گاوى كه بميرند اگر بچه در شكم آنها مرده باشد، حرام است، و اگر زنده به دنيا آيد بايد سرش را بريد با شرايطى كه گذشت، و اگر از شكم زنده، مرده بيرون آيد حرام است.

مسأله 20 چنانچه حيوانى را ذبح كردند و بعد از آن، بچه از شكم او مرده بيرون آمد، پس در اين صورت اگر چنانچه خلقتش تمام باشد و پشم و مو داشته باشد حلال است، و فرقى نيست بين اين كه زنده شده و مرده و بين اين كه اصلًا حياتى نداشته از اول در هر صورت حلال است.

احكام شكار

بدان كه شكار كردن گاهى با سگ تعليم داده شده است و گاهى به آلات قتّاله است.

مسأله 1 تنها حيوانى كه مى‏توان با او شكار كرد سگى است كه تعليم شده باشد، پس اگر سگ تعليم داده نباشد، شكار با آن حلال نمى‏شود چنانچه با غير سگ از حيوانات ديگر چه پرنده و چه چرنده باشد، شكار حرام مى‏شود.

مسأله 2 سگ شكارچى بايد در فرمان او باشد و بايد تعليم شده باشد براى شكار نمودن، و احتياط واجب است كه وقتى كه شكار را از پاى درآورد از گوشت او نخورد به حسب عادت، يعنى اين ادب را هم دارا باشد، پس اگر چنين نباشد، شكار حلال نمى‏شود بنا بر احتياط.