زكات فطره - نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 188

مسأله 7 مستحب است خويشاوندان را بر غير خويشاوندان، و اهل علم و تقوى را بر غير اهل علم و تقوى، و فقراء عفيف را كه اهل سؤال نيستند بر آنهايى كه اهل سؤالند مقدم بدارد.

مسأله 8 احتياط واجب آن است كه در صورت امكان، اخراج زكات را اگر چه به جدا كردن باشد تأخير نياندازد.

مسأله 9 اگر كسى كه مى‏خواهد زكات بدهد در شهر مستحق نيابد و نتواند زكات را به مصرف ديگرى هم كه براى آن معين شده برساند، چنانچه اميد نداشته باشد كه بعداً مستحق پيدا كند، بايد زكات را به شهر ديگر ببرد و به مصرف زكات برساند و اگر زكات تلف شود ضامن نيست.

مسأله 10 اگر در شهر خودش مستحق پيدا شود، مى‏تواند زكات را به شهر ديگر ببرد، ولى مخارج بردن به آن شهر را بايد از خودش بدهد، و اگر زكات تلف شود ضامن است.

مسأله 11 اگر كسى بر او زكات يا حقوق ديگرى واجب گرديده و هنگام مرگ او رسيده باشد، بايد وصيت نمايد كه آنها را از تركه او اخراج نمايند.

مسأله 12 اجرت وزن كردن و پيمانه نمودن گندم و جو و كشمش و خرمايى را كه براى زكات مى‏دهد با خود او است.

زكات فطره

‏

مسأله 1 كسى كه موقع غروب شب عيد فطر بالغ و عاقل و هشيار است و فقير و بنده كس ديگر نيست، بايد براى خودش و كسانى كه نان‏خور او هستند هر نفرى يك صاع كه تقريباً سه كيلو است، گندم يا جو يا خرما يا كشمش يا برنج يا ذرت و مانند اينها، به مستحق بدهد و اگر قيمت يكى از اينها را هم بدهد كفايت مى‏كند.

مسأله 2 كسى كه مخارج سال خود و عيالاتش را ندارد و كسبى هم ندارد