تكبيرة الاحرام - نجاة العباد نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

نجاة العباد - نسخه متنی

سیدروح الله موسوی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

‌صفحه‌ى 99

مسأله 3 ريا و قصد غير الهى در مستحبات نماز هم اگر باشد، نماز را باطل مى‏كند.

مسأله 4 در نيت نماز قصد اداء و قضاء يا قصر و اتمام لازم نيست، مگر آن كه قضاء بر ذمه او باشد كه در اين صورت بايد تعيين كند.

مسأله 5 در نيت لازم نيست كه چيزى به زبان بگويد يا تصور كرده در فكر خود عبور دهد، بلكه همين مقدار كه براى انجام نمازى كه بر عهده او است شروع مى‏كند كافى است.

مسأله 6 اگر نيت نماز عصر يا عشا كرد سهواً يا نسياناً و در بين نماز متوجه شد كه نماز ظهر يا مغرب را نخوانده بود، لازم است به نماز قبلى عدول كند.

مسأله 7 حكم عدول در صورتى كه گفته شد، در ظهر و عصر و مغرب و عشايى كه قضا شده باشد و مى‏خواهد قضاى آنها را به جا بياورد جارى است.

تكبيرة الاحرام

مسأله 1 براى نمازگزار واجب است بعد از نيت در حال ايستاده و استقرار به قصد تكبيرة الاحرام، بگويد «اللَّه اكبر».

مسأله 2 اگر بعد از گفتن تكبير، دو مرتبه تكبير گفت چه عمداً و چه سهواً نماز باطل است و بايد براى سومين بار به قصد نماز تكبير بگويد.

مسأله 3 مستحب است شش مرتبه ديگر «اللَّه اكبر» بگويد و تكبيرة الاحرام را تكبير هفتم قرار بدهد، بلكه احتياط مستحب آن است كه تكبيرة الاحرام را قبل از اين شش تكبير افتتاحيه يا در بين نگويد.

قيام

مسأله 1 براى كسى كه نماز ايستاده مى‏خواند لازم است در حال تكبير ايستاده باشد و پس از قرائت از حالت ايستادگى به ركوع برود كه اين ايستادگى‏

/ 394