نماز جماعت‏ - نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 143

و تمام در مسجد الحرام و مسجد پيغمبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) و مسجد كوفه و حائر حضرت سيد الشهداء (عليه السّلام). و امّا سائر مشاهد مشرّفه به اماكن مذكوره ملحق نيست. و در مساجد مذكوره فرقى نيست بين صحن و بام و سرداب آنها، و در حائر تمام روضه منوره داخل است، بنا بر اقوى كه از طرف سر تا شبكه‏هاى متصل به رواق و از طرف پا تا در و شبكه‏هاى متصل به رواق و از طرف پشت تا حد مسجد، هر چند دخول مسجد پشت سر و رواق شريف، در تخيير مزبور نيز خالى از قوت نيست، لكن احتياط به شكسته خواندن در آنجا ترك نشود.

مسأله 13 تخيير در اماكن گذشته استمرارى است، پس كسى كه به نيت قصر شروع در نماز كرده مى‏تواند عدول كند به تمام و اگر كسى به نيت تمام شروع كرده مى‏تواند عدول كند به قصر اگر محل عدول باقى باشد، بلكه مانعى ندارد كه شروع در نماز كند بدون تعيين قصر و تمام از اول آن.

مسأله 14 در تخيير مزبور روزه در حكم نماز نيست و بدون قصد اقامت و يا بقاء سى روز به نحو ترديد، روزه او صحيح نيست.

نماز جماعت‏

نماز جماعت مخصوصاً در نمازهاى يوميه از مستحبات اكيده و در صبح و مغرب و عشاء تأكيدش زيادتر است. و نماز جماعت ثواب عظيم دارد، سزاوار است كه مسلمين آن را ترك نكنند. و در اصل شرع واجب نيست، مگر در نماز جمعه با شرايط خاصه. و مشروع نيست در نمازهاى مستحبى، مگر در نماز طلب باران كه به جماعت مشروع است و احوط آن است كه نماز عيد فطر و قربان را فرادى به جا بياورد.

مسأله 1 شرط نيست در نماز جماعت اتحاد نماز مأموم با امام به حسب نوع يا كيفيت، پس اقتداء كردن هر كدام از نمازهاى پنجگانه را به ديگرى صحيح‏