چيزى كه به آن زخم و شكسته را مىبندند و دوايى كه روى زخم و مانند آن مىگذارند «جبيره» ناميده مىشود.مسأله 1 اگر روى دمل يا زخم يا شكستگى كه در دستها و يا صورت است بسته باشد و آب براى آن ضرر نداشته باشد، بايد در موقع وضو گرفتن آب را به زير آن برساند، و اگر آب را بشود به زير آن رسانيد به طورى كه قدر واجب حاصل شود، باز كردن پارچه روى زخم لازم نيست، امّا اگر دمل و يا زخم و يا شكستگى در محل مسح باشد، اگر ممكن باشد بايد پارچه را باز كند و زير آن را مسح نمايد و اگر ممكن نشود روى آن را مسح نمايد.مسأله 2 اگر روى جبيره نجس شود و يا براى چيز ديگر نشود روى آن دست كشيد، بايد روى آن پارچهاى بگذارند و روى پارچه را دست بكشند.مسأله 3 اگر زخمى در صورت و دستها است و روى آن باز است، ولى آب ريختن روى آن ضرر دارد، شستن اطراف آن كافى است و بهتر آن است كه پارچهاى روى آن بيندازد و بر آن هم دست بكشد.مسأله 4 اگر جبيره تمام صورت يا تمام يكى از دستها يا تمام محل يكى از مسح را فرا گيرد، بايد وضوى جبيرهاى بگيرد، ولى اگر جبيره بيشتر از اعضاى وضو را گرفته باشد بايد تيمم كند، و بنا بر احتياط واجب بايد وضوى جبيرهاى هم بگيرد.
لطفا منتظر باشید ...
