صفحه‌ى 395
مسأله 1 اگر زن كراهت داشته باشد از شوهرش و چيزى به شوهر ببخشد كه شوهر او را طلاق دهد اين طلاق را خلع گويند.
مسأله 2 شرايطى كه در طلاق معتبر است و به تفصيل گذشت در طلاق خلع نيز معتبر است، به علاوه آن كه معتبر است در آن، كه خصوص زن از شوهر كراهت داشته باشد.
مسأله 3 بعيد نيست كه طلاق خلع هم به لفظ خلع واقع شود مثل «أنت مختلعة» يا «خلعتك» و هم بلفظ طلاق مثل «أنت طالق» لكن سزاوار نيست ترك احتياط به جمع بين هر دو صيغه، بلكه ترك نشود اين احتياط به اين كه بگويد «أنت مختلعة طالق» يا بگويد «أنت طالق مختلعة».
مسأله 4 طلاق خلع از جهتى شبيه به عقد است زيرا كه در تحقق آن محتاج است به دو طرف: يكى زن كه مىبخشد چيزى را كه او را طلاق دهد و ديگرى مرد كه طلاق در مقابل آن بخشش مىدهد.
مسأله 5 طلاق خلع به دو نحو واقع مىشود: اول: آن كه زن ابتدا بخشش كند كه مرد طلاق بدهد و مرد طلاق بدهد پس زن بگويد «بذلت لك كذا لتطلقني» و مرد بگويد «أنت طالق مختلعة على ما بذلت».
دوم: آن كه مرد ابتدا كند و بگويد به زن «أنت طالق مختلعة بعوض مهرك»