صفحه‌ى 102
مسأله 18 كسى كه حمد و سوره را نمىتواند درست بخواند، ولى قدرت دارد ياد بگيرد، در درجه اول ياد گرفتن واجب است و اگر وقت نباشد و بتواند به نماز جماعت حاضر شود واجب است احتياطاً حاضر شود. و الّا همان طور بخواند تا وقتى كه ياد بگيرد.
مسأله 19 در غير از دو ركعت اول مىتواند حمد تنها بخواند و مىتواند تسبيح بگويد.
مسأله 20 اگر بخواهد تسبيح بگويد بايد به اين صورت بخواند: «سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا اله الّا اللَّه و اللَّه اكبر».
مسأله 21 گفتن يك تسبيح كافى است و اگر سه مرتبه بگويد بهتر است.
مسأله 22 اگر بنا داشت تسبيح بخواند و اشتباهاً شروع به حمد كرد، احتياطاً رها كند و تسبيحات را بخواند.
مسأله 23 اگر بنايى نداشت بر خواندن حمد يا تسبيح و بدون توجه شروع به حمد كرد مانعى ندارد و مىتواند حمد را تمام كند، گر چه معتاد به خواندن تسبيح هم باشد.
مسأله 24 در حال حمد و سوره خواندن يا تسبيح خواندن بايد مستقر باشد، و اگر بخواهد كمى عقب يا جلو برود بايد جمله را تمام كند و ساكت شود و بعد از حركت و استقرار تتمه را بخواند.
مسأله 25 اگر شك كرد كه يك آيه يا كلمهاى از حمد يا سوره را صحيح خوانده يا غلط، واجب است دو مرتبه بخواند تا وقتى كه از محل آن رد نشده باشد، و الّا دو مرتبه خواندن لازم نيست.
مسأله 1 در هر ركعت از نمازهاى واجب شبانه روزى، واجب است يك مرتبه ركوع كند.