84- و من خطبة له عليه السلام

و أشهد أن لا إله إلّا اللّه وحده لا شريك له: الأوّل لا شي‏ء قبله، و الآخر لا غاية له، لا تقع الأوهام له على صفة، و لا تعقد القلوب منه على كيفيّة، و لا تناله التّجزئة و التّبعيض، و لا تحيط به الأبصار و القلوب. (1)

منها:

فاتّعظوا عباد اللّه بالعبر النّوافع، و اعتبروا بالآي السّواطع، و ازدجروا بالنّذر البوالغ، و انتفعوا بالذّكر و المواعظ. (2) فكأن قد علقتكم مخالب المنيّة، و انقطعت منكم علائق 84- [و از خطبه‏هاى آن حضرت (عليه السلام) است‏] و گواهى مى‏دهم كه نيست خدا بجز او، خداى يگانه است او، نيست انبازى مر او را، او است اوّل كه نيست و نبود چيزى پيش از [او]، او است آخر كه نهايتى نيست مر او را، واقع نشود وهم‏ها مر او را بر صفتى، و عقد نكند و نبندد دل‏ها خود را از او بر چه گونگى‏[اى‏]، و در نيابد او را جزء جزء كردن و بعض بعض شدن، و گرد بر نيايد به او بينائى‏ها و دل‏ها. (1) [بخشى از آن خطبه چنين است‏] پس پند گيريد اى بندگان خدا به عبرت‏ها[ى‏] سود كننده‏ها، و اعتبار كنيد به آيت‏هاى افروزنده، و باز ايستيد به بيم كننده‏ها[ى‏] فصيح، و فايده گيريد به پند و وعظها. (2) پس گوييا كه در آويخت به شما چنگ‏هاى مرگ، و بريده شد از شما باز دارنده‏هاى آرزو، و در