119- و من كلام له عليه السلام

تاللّه لقد علمت تبليغ الرّسالات، و إتمام العدات، و تمام الكلمات. و عندنا أهل البيت أبواب الحكم و ضياء الأمر. (1) ألا و إنّ شرائع الدّين واحدة، و سبله قاصدة. من أخذ بها لحق و غنم و من وقف عنها ضلّ و ندم. (2) اعملوا ليوم تذخر له الذّخائر، «و تبلى فيه السّرائر». و من لا ينفعه حاضر لبّه فعازبه عنه أعجز، و غائبه أعوز. (3) و اتّقوا نارا حرّها شديد، و قعرها بعيد، و حليتها حديد، و شرابها صديد. ألا و إنّ اللّسان الصّالح يجعله 119- [و از سخنان آن حضرت (عليه السلام) است‏] بحقّ خدا بدرستى كه دانستم من به رسالت، و تمام كردن وعده‏ها، و تمام كردن سخن‏ها، و نزديك ما اهل بيت درهاى حكم و حكمت است، و روشنى كارهاى دينى و دنياوى. (1) بدان كه نهاد و شرايع دين يكى است، و راه او راست است، هر كه فرا گرفت او را برسيد به مقصود و غنيمت گرفت، و هر كه درنگ كرد و باستاد از آن گمراه شد و پشيمان شد. (2) عمل كنيد براى روزى كه ذخيره نهند براى آن روز ذخيره‏ها، و آشكارا كنند در آن سرّها، و هر كه سود نكند او را حضور عقل و خرد او [در زمان حيات‏]، پس دور شدن عقل از او نزديك مرگ عاجزتر باشد [از رسيدن به فوائد]، و غايب شدن او از او نا يافت‏تر [باشد]. (3) بترسيد از آتش[ى‏] كه حرارت و گرمى آن سخت است، و قعر و جولاء او دور است، و زيور آن آهن، و شراب آن زرد آب، بدان بدرستى كه زبان صالح و ثنا خوان را [كه‏] گرداند آن را خدا براى مرد در ميان مردمان، بهتر [است‏] براى او از مالى كه ميراث دهد او را از كسى كه‏