التّاركين له، و النّاهين عن المنكر العاملين به. (7)

130- و من كلام [له‏] عليه السلام لأبي ذر رحمة الله عليه لما اخرج الى الربذة

يا أبا ذرّ، إنّك غضبت للّه، فارج من غضبت له. إنّ القوم خافوك على دنياهم، و خفتهم على دينك، فاترك في أيديهم ما خافوك عليه، و اهرب منهم بما خفتهم عليه، فما أحوجهم إلى ما منعتهم، را، و نهى كنندگان از منكر [كه‏] عمل كنندگان‏[اند] به آن. (7) 130- [و از سخنان آن حضرت (عليه السلام) است‏] مر ابى ذر را- رحمة اللّه [عليه‏]- آن گاه كه بيرون كردند وا ربذه اى ابى ذر بدرستى كه خشم كردى تو براى خدا، [پس‏] اميد دار آن كس را كه خشم گرفتى مر او را، بدرستى كه قوم ترسيدند تو را بر دنياى ايشان و ترسيدى تو [از آنان‏] بر دين تو، پس دست بدار در دست‏هاى ايشان آنچه ترسند ايشان از تو بر آن، و بگريز از ايشان بدانچه مى‏ترسى تو از ايشان بر او، پس چه محتاج‏اند ايشان وا آنچه باز داشتى تو ايشان را، و چه سنى هستى تو از