134- و من كلام له عليه السلام و قد شاوره عمر بن الخطاب فى الخروج الى غزو الروم بنفسه

و قد توكّل اللّه لأهل هذا الدّين بإعزاز الحوزة، و ستر العورة.

و الّذي نصرهم- و هم قليل لا ينتصرون، و منعهم و هم قليل لا يمتنعون- حيّ لا يموت. (1) إنّك متى تسر إلى هذه العدوّ بنفسك، فتلقهم بشخصك فتنكب، لا تكن للمسلمين كانفة دون أقصى بلادهم. (2) ليس بعدك مرجع يرجعون 134- [و از سخنان آن حضرت (عليه السلام) است‏] و بدرستى كه مشاورت كرد با او عمر پسر خطّاب در بيرون رفتن به عزم غزاى روم به نفس خود و بدرستى كه ضامن و كفيل شد خدا براى اهل اين دين به عزيز گردانيدن آن ناحيه، و پوشانيدن عورت، يعنى استوارى، و به حقّ آنك يارى كرد ايشان را- و ايشان اندك بودند كه كينه كشى نمى‏كردند، و باز داشت ايشان را و ايشان اندك بودند [كه‏] باز نمى‏داشتند- زنده‏اى [است‏] كه نميرد هرگز. (1) بدرستى كه تو هر گاه كه بروى تو با اين دشمن به نفس خود، فرا رسى ايشان را به شخص خود، پس بزنند و بكشند، [آن گاه‏] نباشد مر مسلمانان را در كنف گيرنده‏[اى‏] جز دورترين شهرهاى ايشان. (2) و نيست پس از