منار الدّين، و تنقض عقد اليقين. (10) تهرب منها الأكياس، و تدبّرها الأرجاس. مرعاد مبراق، كاشفة عن ساق تقطع فيها الأرحام، و يفارق عليها الإسلام بريّها سقيم، و ظاعنها مقيم (11)
منها:
بين قتيل مطلول، و خائف مستجير، يختلون بعقد الأيمان و بغرور الإيمان، فلا تكونوا أنصار الفتن، و أعلام البدع، و الزموا ما عقد عليه حبل الجماعة، و بنيت عليه أركان الطّاعة، (12) و اقدموا على اللّه مظلومين، و لا تقدموا عليه ظالمين، و اتّقوا مدارج الشّيطان، و مهابط العدوان، و لا تدخلوا بطونكم لعق خونها، و رخنه كند نشان دين را، و بشكند بندهاى يقين را. (10) بگريزد از او زيركان، و تدبير كند آن را زبونان، بسيار [كننده] ترسيدن [و] لرزيدن [را و] بسيار [كننده] تهديد [را]، ظاهر كننده از شدّت و سختى، ببرند در آن [فتنه] خويشان، و جدا كنند بر آن [دين] اسلام، بىگناه [از] آن [فتنه] رنجور باشد، و كوچ كننده از [آن] مقيم باشد. (11) [بخشى ديگر از آن خطبه است] [مؤمنان باشند] ميان گشتگان هدر شده خون و [ميان] ترسندگان زنهار خواه، بفريبند [ايشان را به] عقدهاى سوگندها و به فريفتن ايمان، پس مباشيد ياران فتنهها، و نشانهها و علمهاى بدعتها، و لازم باشيد آنچه بستهاند بر او ريسمان جماعت، و بنا نهادهاند بر او ركنها[ى] طاعت. (12) و قدوم كنيد بر خدا [در حالى كه شما] مظلومان ستم رسيدگان[ايد]، و قدوم نكنيد بر خدا [در حالى كه] ستم كاران [باشيد]، و حذر كنيد راههاى شيطان را، و جاى فرود آمدن ظلم و بيدادى، و در نبريد به شكمهاى خود لقمه حرام را،