و صحبت رسول اللّه (صلّى الله عليه وآله) كما صحبنا. (2) و ما ابن أبي قحافة و لا ابن الخطّاب بأولى بعمل الحقّ منك، و أنت أقرب إلى رسول اللّه (صلّى الله عليه وآله) و شيجة رحم منهما، و قد نلت من صهره ما لم ينالاه.
(3) فاللّه اللّه في نفسك فإنّك و اللّه ما تبصّر من عمى، و لا تعلّم من جهل، و إنّ الطّرق لواضحة، و إنّ أعلام الدّين لقائمة. (4) فاعلم أنّ أفضل عباد اللّه عند اللّه إمام عادل، هدي و هدى، فأقام سنّة معلومة، و أمات بدعة مجهولة. و إنّ السّنن شنيديم ما، و مصاحب بودى رسول خدا را (صلّى الله عليه وآله) چنان كه مصاحب بوديم ما. (2) و نيست پسر ابى قحافه و نيست پسر خطّاب اولىتر به كار حق از تو، و تو نزديكترى وا رسول خدا- درود داد خدا بر او و آل او- به قرابت و صله رحم از ايشان، و بدرستى كه يافتى تو از دامادى او آنچه نيافتند ايشا[ن] آن را. (3) [پس] بپرهيز از خدا در نفس خود، بدرستى كه تو به خدا [سوگند] كه بينا نگردانيدند تو را از كورى، و تعليم ندهند [تو را] از جهل، و بدرستى كه راهها[ى دين نزد مسلمانان] روشن است، [و] بدرستى نشانهها و علمهاى دين بر پاى است. (4) پس بدان بدرستى كه فاضلترين بندگان خدا نزديك خدا امامى عادل باشد كه راه نمودند او را و راه نمود او، پس بر پاى كرد نهادى معلومه، و زايل كرد