نهج البلاغه با ترجمه فارسی قرن 5 و 6

مصحح: عزیزالله جوینی‏

جلد 1 -صفحه : 491/ 42
نمايش فراداده

و أرحام النّساء، سيرعف بهم الزّمان، و يقوى بهم الإيمان.

13- و من كلام له عليه السلام فى ذمّ البصرة و اهلها:

كنتم جند المرأة، و أتباع البهيمة، رغا فأجبتم، و عقر فهربتم. أخلاقكم دقاق، و عهدكم شقاق، و دينكم نفاق، و ماؤكم زعاق، [و] المقيم بين أظهركم مرتهن بذنبه، و الشّاخص عنكم متدارك برحمة من ربّكم. (1) كأنّي بمسجدكم كجؤجؤ سفينة قد بعث اللّه عليها العذاب من فوقها و من تحتها، و غرّق من در پشت‏هاى مردان، و رحم‏هاى زنان [هستند] زود ظاهر شود به ايشان در آن زمان و قوى شود به ايشان ايمان.

13- [و از كلام آن حضرت (عليه السلام) است‏] در مذمّت بصره و اهل آن بوديد شما لشكر زنان، و تابع چهار پايان، [چون‏] آواز داد [آن چهار پا] پس جواب داديد شما، و [چون‏] بريدند و پى كرد[ند]، پس بگريختيد، خلق‏هاى شما چون خلق‏هاى خسيسانست، و وعده‏هاى شما خلاف وعده است، و دين شما نفاق است، و آب شما سخت تلخ است، [و] اقامت كنند[ه در] ميان اشخاص شما گرو كرده به گناه او، و كوچ كننده از شما دريافته رحمتى از پروردگار شما. (1) گويى كه من به مسجد شما چون سينه كشتى‏ام، بدرستى كه بفرستاد خدا بر آن عذاب را از بالاى آن و از زير آن، و هلاك گردانيد آن كس را