من غرّرتموه. (4) و من فاز بكم [فقد] فاز بالسّهم الأخيب، و من رمى بكم فقد رمى بأفوق ناصل. (5) أصبحت و اللّه لا أصدّق قولكم، و لا أطمع في نصركم، و لا أوعد العدوّ بكم، ما بالكم ما دواؤكم ما طبّكم (6) القوم رجال أمثالكم. أقوالا بغير علم و غفلة فى غير ورع و طمعا في غير حقّ. (7)
لو أمرت به لكنت قاتلا، و لو نهيت عنه لكنت ناصرا، غير أنّ فريفته- و به حقّ خداى- آن [كسى است] كه در خطر و هلاك افكنديد شما او را. (4) و هر كه ظفر يابد به [كمك] شما ظفر يابد به تير بىبهرهتر و زيان كارتر، و هر كه تير انداخت به [سبب] شما بدرستى كه انداخت به تير سوفار شكسته و پيكان افتاده. (5) گشتم من- و به خدا- تصديق نكنم گفتار شما را، و طمع نكنم در يارى كردن شما، و بيم نكنم و نترسانم دشمن را به شما، چيست حال شما چيست دوا و داروى شما چيست عادت شما (6) آن گروه مردانى[اند] مانند شما. گفتارها[يى است شما را] بى علم، و غفلتى در غير پرهيزگارى، و طمع كردنى در غير حق. (7) 30- [و از سخنان آن حضرت (عليه السلام) است] در معنى كشتن عثمان اگر فرمودمى به قتل عثمان هر آينه بودمى كشنده [وى]، و اگر باز داشتمى از قتل او هر آينه