الضّلال، و دليلهم العمى، فما ينجو من الموت من خافه، و لا يعطى البقاء من أحبّه.
منيت بمن لا يطيع إذا أمرت و لا يجيب إذا دعوت، لا أبا لكم ما تنتظرون بنصركم ربّكم (1) أما دين يجمعكم، و لا حميّة تحمشكم أقوم فيكم مستصرخا، و أناديكم متغوّثا، فلا تسمعون لي قولا، و لا تطيعون لي أمرا، حتّى تكشّف الأمور عن عواقب و امّا دشمنان خداى پس خواندن ايشان در آن، گمراهى است، و دليل ايشان كورى، پس نرهد از مرگ هر كه ترسد او را، و ندهند باقى ماندن كسى را كه دوست دارد دنيا را.
39- [و از خطبههاى آن حضرت (عليه السلام) است] آزمودم من آن كسى را كه طاعت ندارد چون امر، و جواب ندهد چون بخوانم من- پدر مباد شما را، عجب مر شما را- چه انتظار مىدهيد و چه مانع است به نصرت شما [مر] پروردگار شما را (1) آيا دينى نيست كه جمع كند شما را، و نه حميّتى كه انگيزد شما [را، و] در خشم آورد شما را بر مىخيزم در [ميان] شما فرياد خواهنده، و آواز مىدهم شما را فرياد خواهنده، پس نمىشنويد مرا گفتارى، و مطيع نمىشويد به من كارى، تا كه