نهج البلاغه با ترجمه فارسی قرن 5 و 6

مصحح: عزیزالله جوینی‏

جلد 1 -صفحه : 491/ 95
نمايش فراداده

42- و من خطبة له عليه السلام

أيّها النّاس إنّ أخوف ما أخاف عليكم اثنتان: اتّباع الهوى، و طول الأمل، فأمّا اتّباع الهوى فيصدّ عن الحقّ، و أمّا طول الأمل فينسي الآخرة. (1) ألا و إنّ الدّنيا قد ولّت حذّاء، فلم يبق منها إلّا صبابة كصبابة الإناء اصطبّها صابّها. (2) ألا و إنّ الآخرة قد أقبلت، و لكلّ منهما بنون، فكونوا من أبناء الآخرة، و لا تكونوا من أبناء الدّنيا. (3) فإنّ لكلّ ولد سيلحق بأمّه يوم القيامة، و إنّ اليوم عمل و لا حساب، و غدا حساب، و لا عمل. (4) 42- [و از خطبه‏هاى آن حضرت (عليه السلام) است‏] اى مردمان بدرستى كه ترسناك‏ترين آنچه مى‏ترسم بر شما دو است: پس روى كردن براى نفس، و درازى اميد، امّا پس روى كردن هواى نفس باز بندد از حقّ، و امّا درازى اميد پس فراموش گرداند آخرت را. (1) بدان و بدرستى كه دنيا پشت كرد زود و سبك، پس باقى نماند از او مگر اندك بقيّه‏اى، همچو بقيّه و باز مانده جايگاه كه بريخته باشد آن را ريزنده آن. (2) بدان و بدرستى كه آخرت روى آورد، و هر يكى از ايشان را پسرانند، پس باشيد از پسران آخرت، و مباشيد از پسران دنيا. (3) پس بدرستى كه هر فرزندى زود بود كه فرا رسد به مادر خود روز قيامت، و بدرستى كه امروز عمل است و حساب نيست، و فردا حساب است و عمل نيست. (4)