تو را دانشى گر نسازد درست، تو را نيست مالى اگر سودمند، وبال است نى مال اى اهل پند

بود گمرهى، و آفت جان تو است‏ وبال است نى مال اى اهل پند وبال است نى مال اى اهل پند

چو از دانشى مر تو را سود نيست، درختى است كان را نباشد ثمر ز نا كشته چون خورد خواهى تو بر

دوائى است كش هيچ بهبود نيست‏ ز نا كشته چون خورد خواهى تو بر ز نا كشته چون خورد خواهى تو بر

چو دارى تو علمى عمل بايدت تو گر علم خود را نيارى بكار، درختى بود عارى از برگ و بار

چو كارى درختى، ثمر زايدت‏ درختى بود عارى از برگ و بار درختى بود عارى از برگ و بار