هدف خيرى مورد نظر و مقصد اوست و هر كجا گمان خيرى مىرود او را در تعقيب آنست خود را در اختيار كتاب خدا نهاده و آنرا پيشوا و امامش قرار داده هر كجا كه قرآن بار مىنهد او در آنجا فرود مىآيد آنجا كه منزل مىكند او نيز همان جا را منزل مىگزيند.
امام نه تنها عالم و آگاه به مكتب و ايدئولوژى است بلكه خود در پياده كردن مكتب پيشتاز و پيشگام همه و در صف پيشين حركت جامعه قرار دارد و بخاطر كسب قدرت و يا حفظ قدرت و يا رسيدن به هدف هر چه مقدس و والا هم باشد تن به هواى نفس نمىدهد و از جاده عدالت منحرف نمىگردد.
راه و مقصدهاى دور و نزديك او را كتاب و مكتب مشخص مىكند و جز از آن فرمان نمىبرد و شيوه رهبرى او دقيقا همان است كه كتاب معين كرده است و اين نوع رهبرى داراى آن چنان بار مكتبى است كه تفكيك مكتب (كتاب) و امامت را حتى براى يك بار نيز امكان ناپذير نموده است.
7- امام در فرازى از همين خطبه (صفحه 120) با اشاره باين حقيقت غير قابل انكار كه در حديث معروف ثقلين آمده است مىگويد: «و اعذروا من لا حجته لكم عليه- و هو انا- الم اعمل فيكم بالثقل الاكبر و اترك فيكم الثقل الاصغر قد ركزت فيكم رايه الايمان و وقفتكم على حدود الحلال و الحرام».
كسى كه بخاطر روشنگرى و رهبرى تا سرحد توانائيش هر نوع حجت و بهانه را از شما گرفته در پيشگاه خدا و خلق معذور است شما نيز معذورش بداريد- و چنين رهبرى منهم- بنگريد آيا من در ميان شما طبق مكتب و ميراث بزرگ