اگر مردمى كه در شهرها و آباديها زندگى دارند ايمان آورده و تقوى پيشه كرده بودند بركات آسمان و زمين را بر آنها مىگشوديم ولى، آنها حقايق را تكذيب كردند، ما هم آنانرا به كيفر اعمالشان مجازات كرديم.
آيا اهل اين آباديها از اين كه عذاب ما شبانه در حالى كه در خواب هستند و يا در روز در حالى كه سرگرم بازى هستند به سراغشان بيايد ايمن هستند. آيا آنها از مكر الهى غافلند در حالى كه از مكر و مجازات خدا جز زيانكاران خود را ايمن نمىدانند و صالحان و متقيان هميشه در حال بيم و اميد هستند. آيا كسانى كه بعد از صاحبان قبلى زمين وارث آن مىشوند عبرت نمىگيرند كه اگر بخواهيم آنها را نيز به گناهان هلاك مىكنيم و بر دلهايشان مهر مىنهيم تا صداى حق را نشنوند.
اى پيامبر، اينها آباديهائى است كه اخبار آن را براى تو شرح مىدهيم آنها چنان لجوج بودند كه به آنچه قبلا تكذيب كرده بودند ايمان نمىآوردند اين چنين خداوند بر دلهاى كافران مهر مىنهد و بر اثر لجاجت و ادامه گناه حس تشخيص را از آنها سلب مىكند و اكثر آنها را بر سر پيمان خود نديديم و اكثر آنها را فاسق و گنهكار يافتيم. (96 الى 102)
«موسى و فرعون» ما، بعد از آن پيامبران، موسى را با آيات خويش به سوى فرعون و اطرافيان او فرستاديم. اما آنها با عدم پذيرش اين آيات، بر آن ظلم كردند. ببين عاقبت مفسدان به كجا كشيد.
موسى گفت: اى فرعون من فرستادهاى از طرف پروردگار جهانيانم. (الى 120)