آنها پيش از تقاضاى حسنه و رحمت از تو تقاضاى تعجيل سيئه و عذاب مىكنند و گمان مىكنند وعده عذاب الهى دروغ است با اينكه قبل از آنها بلاهاى عبرتانگيز نازل شده و پروردگار تو نسبت به مردم با اينكه ظلم مىكنند در صورت توبه داراى مغفرت است و عذاب او نيز شديد است. (الى 6)
آنهايى كه كافر شدند درباره پيامبر مىگويند: چرا آيت و اعجازى بجز قرآن بر او نازل نشده است. اى رسول ما تو تنها بيم دهندهاى و براى هر گروهى هدايت كنندهاى است و اينها همه بهانهجويى است نه جستجوى حقيقت. (آيه 7)
خداوند از جنينهايى كه هر انسان يا حيوان مادهاى حمل مىكند آگاه است. و نيز از كاستن و افزوده شدن مدت اقامت آنچه در رحمها است آگاهى داشته و هر چيزى نزد او اندازه معينى دارد.
او از غيب و شهود آگاه، و بزرگ و متعالى است.
براى او كسانى كه پنهانى سخن بگويند يا آشكار سازند و آنها كه شبانگاه بطور مخفيانه و يا در روشنايى روز حركت مىكنند تفاوتى ندارد. (8 الى 10)
براى هر انسانى مأمورانى است كه پىدرپى از پيشرو و از پشت سر او را از حوادث غير حتمى حفظ مىكنند اما خداوند سرنوشت هيچ قوم و ملتى را تغيير نمىدهد مگر آنكه آنها خود را تغيير دهند و هنگامى كه خداوند بخاطر اعمال نادرست قومى اراده سوئى درباره آنها بكند هيچ چيز مانع آن نخواهد شد و جز خدا سرپرستى نخواهند داشت. (11)
او كسى است كه برق را كه هم مايه ترس و هم مايه اميد است را به شما نشان مىدهد و ابرهاى پر بار را ايجاد مىكند، رعد تسبيح و حمد رحمت او مىگويد و فرشتگان نيز از هيبت او به تسبيح وى مشغولند. خداوند صاعقهها را مىفرستد و هر كس را صلاح بداند گرفتار آن مىسازد و اين در حالى است كه بىخبران و غافلان با مشاهده اين آيات درباره خداوند به مجادله مشغولند اينها بدانند كه او قدرتى بىانتها و مجازاتى دردناك دارد. (الى 13)