نوح گفت: من چه مىدانم كه آنها در گذشته چكاره بودهاند اگر بنا به گمان شما افراد نادرستى هم بودهاند اكنون ايمان آورده و حساب آنها تنها با پروردگار من است اگر شما اهل فهم و منطق باشيد.
من هرگز ايمان آورندگان را از خود طرد نمىكنم و من تنها انذار كننده آشكارى هستم.
گفتند: اى نوح اگر خوددارى نكنى، سنگباران خواهى شد.
گفت: پروردگارا قوم من، مرا تكذيب كردند اكنون ميان من و اينها جدائى بيفكن و داورى كن.
ما نيز او و كسانى را كه با او بودند در كشتى كه مملو از انسان و انواع حيوانات بود رهائى بخشيديم.
سپس بقيه را غرق كرديم در اين ماجرا نشانه روشنى است اما اكثر آنها ايمان نياوردند و پروردگار تو عزيز و رحيم است. (105 الى 122)
قوم عاد رسولان خدا را تكذيب كردند.
هنگامى كه برادر و دلسوزشان هود گفت: آيا تقوى پيشه نمىكنيد؟ من براى شما فرستاده امينى هستم.
تقوى پيشه كنيد و مرا اطاعت نمائيد من هيچ اجر و پاداشى در برابر اين دعوت از شما نمىطلبم، اجر و پاداش من تنها بر پروردگار عالميان است.
آيا شما بر هر مكان مرتفع و بلندى نشانههايى و خانههايى مجلل و با شكوه از روى هوى و هوس مىسازيد و قصرها و قلعههاى زيبا و محكم بنا مىكنيد آنچنانكه گوئى در دنيا جاودانه خواهيد ماند.
و هنگامى كه كسى را مجازات مىكنيد همچون جباران كيفر مىدهيد.
تقوى الهى پيشه كنيد و مرا اطاعت نمائيد.
از خدا بترسيد كه شما را به نعمتهايى كه مىدانيد امداد كرده شما را به چهارپايان و نيز پسران لايق و برومند و همچنين باغها و چشمهها امداد فرموده است.
اگر كفران كنيد بر شما از عذاب روز بزرگ مىترسم.
آنها گفتند: براى ما تفاوت نمىكند چه ما را اندرز بدهى يا ندهى، اين رفتار ما همان روش و اخلاق گذشتگان است. (الى 137)