اى پيامبر، آن كس كه قرآن را بر تو فرض كرد تو را به جايگاه و زادگاهت باز مىگرداند بگو: پروردگار من از همه بهتر مىداند چه كسى برنامه هدايت آورده و چه كسى در ضلال مبين است؟ تو هرگز اميد نداشتى كه اين كتاب آسمانى به تو القا گردد ولى رحمت پروردگارت چنين ايجاب كرد، اكنون كه چنين است و سوء نيت كافران بر تو ثابت شده است براى آنان دلسوزى منما و از آنها پشتيبانى مكن.
هرگز تو را از آيات خداوند بعد از آنكه بر تو نازل شد باز ندارند، آنها را به سوى پروردگارت دعوت كن و توحيد را بر آنها عرضه كن و بر اين تصميم مصمم باش و از مشركان نباش.
و معبود ديگرى را با خدا مخوان كه هيچ معبودى جز او نيست و همه چيز جز ذات پاك او فانى مىشود، حاكميت از آن اوست و همه بسوى او باز مىگردند. (85 الى 88)
(در مكه نازل شده و شامل شصت و نه آيه است) به نام خداوند بخشنده مهربان آيا مردم گمان كردند به حال خود رها شده و آزمايش نخواهند شد؟ ما كسانى را كه پيش از اينها بودند آزموديم و اينها را نيز امتحان مىكنيم بايد علم خدا در مورد كسانى كه راست مىگويند و كسانى كه دروغ مىگويند تحقق يابد.
آيا كسانى كه اعمال بد بجا مىآورند گمان كردند از حوزه قدرت ما بيرون خواهند رفت چه بد داورى مىكنند؟ كسى كه اميد به حضور در پيشگاه خدا در روز رستاخيز دارد بايد خدا را اطاعت كند زيرا زمانى كه خدا تعيين كرده سرانجام فرا مىرسد و او شنوا و دانا است و كسى كه جهاد و تلاش كند براى خود جهاد مىكند چرا كه خداوند از همه جهانيان بىنياز است. (الى 6)