و هنگامى كه طالوت به فرماندهى لشكر بنى اسرائيل منصوب شد و سپاهيان را با خود بيرون برد به آنها گفت: خداوند شما را بوسيله يك نهر آب آزمايش مىكند. آنها كه به هنگام تشنگى از آن بنوشند از من نيستند و آنها كه جز يك پيمانه با دست خود بيشتر از آن نخورند از من هستند، همگى جز عده كمى از آن آب نوشيدند سپس هنگامى كه او و افرادى كه با او ايمان آورده بودند از بوته آزمايش سالم بدر آمدند از آن نهر گذشتند.
اينان از كمى نفرات خود ناراحت شدند و عدهاى گفتند: امروز ما توانايى مقابله با جالوت و سپاهيان او نداريم، اما آنها كه مىدانستند خدا را ملاقات خواهند كرد و به روز رستاخيز ايمان داشتند و خداوند را به هر كارى قادر مىدانستند گفتند: چه بسيار گروههاى كوچكى كه به فرمان خدا بر گروههاى عظيمى پيروز شدند و خداوند با صابران و استقامت كنندگان است.
و هنگامى كه در برابر جالوت و سپاهيان او قرار گرفتند گفتند: پروردگارا پيمانه شكيبايى و استقامت را بر ما بريز و قدمهاى ما را ثابت نگهدار و ما را بر جمعيت كافران پيروز بگردان.
سپس آنها به فرمان خدا سپاه دشمن را به هزيمت و شكست واداشتند و داود، جوان كم سن و سال نيرومند و شجاعى كه در لشكر طالوت بود و جالوت را كشت و خداوند حكومت و دانش را به او بخشيد و از آنچه مىخواست به او تعليم داد و اگر خداوند بعضى از مردم را بوسيله بعضى ديگر دفع نكند زمين را فساد فرا مىگيرد ولى خداوند نسبت به جهانيان لطف و احسان دارد.
اينها آيات خدا است كه به حق بر تو مىخوانيم و بدان كه تو از رسولان هستى. (246 الى 252)