ما اين كتاب آسمانى را براى مردم به حق بر تو نازل كرديم، هر كس هدايت را پذيرد به نفع خود او است. و هر كس گمراهى را برگزيند تنها به زيان خود او خواهد بود و تو مأمور اجبار آنها به هدايت نيستى.
خداوند ارواح را به هنگام مرگ قبض مىكند و ارواحى را كه نمردهاند نيز به هنگام خواب مىگيرد، سپس ارواح كسانى را كه فرمان مرگ آنها را صادر كرده نگهميدارد و ارواح ديگرى را كه بايد زنده بمانند باز مىگرداند تا سر آمد معينى، در اين امر نشانههاى روشنى است براى كسانى كه تفكر مىكنند.
آيا غير از خدا شفاعتگرانى براى خود گرفتهاند؟ بگو آيا هر چند اختيار چيزى را نداشته باشند و نينديشند؟ بگو: تمام شفاعت از آنان خدا است زيرا حاكميت آسمانها و زمين از آن او است و سپس همه به سوى او باز مىگرديد. (41 الى 44)
هنگامى كه خداوند به يگانگى ياد مىشود دلهاى كسانى كه به آخرت ايمان ندارند مشمئز و متنفر مىگردد اما هنگامى كه از معبودهاى ديگر ياد مىشود آنها خوشحال مىشوند.
بگو: خداوندا اى آنكه آفريننده آسمانها و زمين توئى و آگاه از اسرار نهان و آشكار هستى تو در ميان بندگانت در آنچه اختلاف داشتند داورى مىكنى.
اگر ستمكاران، تمام آنچه را روى زمين است مالك باشند، و همانند آن بر آن افزوده شود حاضرند همه را فدا كنند تا از عذاب شديد روز قيامت رهايى يابند و از سوى خدا براى آنها امورى ظاهر مىشود كه هرگز گمان نمىكردند.
در آن روز اعمال بدى را كه انجام دادهاند براى آنها ظاهر مىشود و آنچه را استهزاء مىكردند بر آن واقع مىگردد. (45 الى 48)