اى پيامبر آيا مشاهده نكردى كسانى را كه يهود و اهل كتاب بودند و براى داورى تو درباره زن و مردى يهودى كه مرتكب عمل زنا شده بودند نزد تو آمدند و تو بر اساس كتاب تورات حكم رجم و سنگباران را براى آن دو تعيين كردى در حالى كه علماى آنها با اطلاع بر اين حكم در تورات آن را انكار مىكردند.
اين عمل يهود بخاطر آن است كه گمان مىكردند نژادى برترند و در برابر حكم خدا با ديگران تفاوت دارند و لذا مىگفتند: جز چند روزى آتش دوزخ به ما نمىرسد و اين افترا و دروغى بود كه بخدا بسته بودند و آنها را در دينشان مغرور ساخته بود.
پس چگونه خواهد بود هنگامى كه آنها را در روزى كه شكى در آن نيست جمع كنيم و به هر كس، آنچه از اعمال، براى خود تحصيل كرده داده شود و به آنها ستم نخواهد شد. (23 الى 25)
اى پيامبر، بگو: بارالها، مالك حكومتها توئى، تو هستى كه به هر كس بخواهى حكومت مىبخشى و از هر كس بخواهى حكومت را مىگيرى. هر كس را بخواهى عزت مىدهى و به هر كس اراده كنى ذلت، تمام خوبيها بدست تو است زيرا تو بر هر چيزى قادر هستى.
شب را در روز داخل مىكنى و روز را در شب، و موجود زنده را از مرده خارج مىسازى و موجود مرده را زنده، و به هر كس بخواهى بدون حساب روزى مىبخشى. اما اين را بدانيد كه خداوند، هرگز آزادى اراده را از بندگانش سلب نكرده بلكه اين خود بندگان هستند كه با اعمال نيك و يا بد خود اراده خداوند را در مورد سرنوشت خويش تغيير ميدهند و هرگز جبرى در كار نيست. و دادن قدرت و گرفتن آن، تمام از روى حكمت است نه صلاحيت و يا عدم صلاحيت بندگان در همه مواقع.
مومنين نبايد اهل ايمان را واگذاشته و از كافران دوست گيرند، كه هر كس اينچنين كند رابطه او با خدا قطع ميگردد، مگر اينكه اينكار بخاطر در امان بودن از شرّ آنها باشد. خدا شما را از عقاب خود ميترساند، و بازگشت همه بسوى اوست. (28)
اى پيامبر، به مردم بگو آنچه در دل دارند چه بگويند و چه نگويند ما به آن آگاه هستيم. و خدا به هر چه در آسمانها و زمين است آگاه است، و بر هر چيزى تواناست. (29)