صفحه ى 512

معنى مالك سواد اعظم يعنى شهر بزرگ است و اطاعت او واجب است، و اين در صورت مقيد بودن آن است، و اگر مطلق باشد به معنى خداوند متعال است.

[حصورا]: يعنى كسى كه از مجامعت خوددارى مى كند، و كسى كه سر خود را پنهان مى كند نيز حصور خوانده شده است.

40 [عاقر]: از مردان، آن كس كه فرزند نمى آورد و از زنان، آنكه نمى زايد.

41 [رمزا]: اشاره كردن به دو لب، و گاه در اشاره به ابرو و دست نيز اطلاق مى شود و بيشتر استعمال آن به معناى اولى است.

[العشى ]: از بودن آفتاب در نصف النهار به نيمروز است تا غروب آن.

[الإبكار]: از طلوع سپيده است تا چاشتگاه.

مردم و تقديس اشخاص و راهنماييهاى قرآن

رهنمودهايى از آيات:

از خلال داستانى واقعى از مردانى كه زيستند و عبرتهايى براى ما بر جاى گذاشتند، يعنى آل عمران و آل ابراهيم، و از خلال تجربه اى زنده كه هنوز در زندگى جريان دارد، قرآن، از حقايقى كلى و بصيرتهايى عام سخن مى گويد كه راهنماى همگان در همه روزگارها است.