صفحه‌ى 274
مىگيرد. آرى، ياد خدا به آدمى سكون و آرامش دل مىبخشد. اين مؤمنان نيكوكار را زندگى خوشى در دنيا و سرانجام نيكى در آخرت هست.
شرح آيات:
صفات كافران
پيمان شكنى، قطع رحم و تباهكارى.
نخست: پيمان شكنى
[25] وَ الَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثاقِهِ- آنها كه پس از بستن پيمان، عهد خدا را در هم مىشكنند».
بارزترين صفت كافران پيمان شكنى است. هر كه پيمان خدا را بشكند به خود احترام نمىگذارد و هر كه چنين كند، ديگران را محترم نمىشمارد و سرانجام در برابر خدا مىايستد و با فرمانش مخالفت مىورزد. شخص پيمان شكن نمىتواند زندگيى مشخّص و برنامه ريزى شده داشته باشد بلكه اعمال او صرفا واكنشهايى است و به تعبير ديگر واكنشى از شرايط متغيّر است. عهد بر دو گونه است: عهد با خدا كه پروردگار در عالم ذرّ از انسان گرفت، و عهد با مردم كه خدا را بر آن گواه مىگيرند. شكستن عهد خدا كفر است و شكستن عهد مردم فرومايگى است.
دوم: قطع رحم
وَ يَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ- و آنچه را كه خدا به پيوستن آن فرمان داده مىگسلند».
كه تفصيل آن گذشت.
سوم: تباهكارى در زمين
وَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ- و در زمين فساد مىكنند».