طبيعت نگاشته شده، و تفاوت در توانايى بر خواندن و تشخيص آنهاست.
به همين گونه اعمال ما بر دهها لوح نوشته شده و روز قيامت در برابرمان جلوهگر مىشود و زبانمان از انكار آنها بند مىآيد. هان، پس براى آن روز هولناك كه نهفتههاى درون سينهها آشكار مىشود از هم اكنون آماده شو!
[71] «وَ يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطاناً- و سواى اللَّه چيزى را مىپرستند كه هيچ دليلى بر وجودش نازل نشده ...»
يعنى آنها معتقدند كه مىتوانند از قبضه حق و از محدوده مسئوليّت از طريق پرستش چيزى غير از خدا كه هيچ دليل قطعى بر وجود و پرستش آن نازل نشده، و اجازهاى صريح و آشكار به آنها براى چنان پرستشى داده نشده است، بگريزند.
«وَ ما لَيْسَ لَهُمْ بِهِ عِلْمٌ- و هيچ دانشى بدان ندارند ...»
كه با علم و آگاهى كه حجّتى است قطعى به عبادت آن پردازى و در غير اين صورت ناگزيرى كه با پيروى از كسى كه بدانى خدا او را بر تو ولىّ و سرپرست قرار داده به عبادت پردازى، امّا اگر بدون علم و بىشريعت عبادت كنى، عبادتت باطل و كارت بيهوده است و به هدر مىرود.
«وَ ما لِلظَّالِمِينَ مِنْ نَصِيرٍ- و ستمكاران ياورى ندارند.»
يعنى اين بتها را اگر خداى سبحان گرفتار سازد هيچ يار و ياورى نيست.
اين بتهايى كه تو آنها را مىپرستى هرگز نمىتوانند خود را نجات دهند، پس چگونه مىتوانند ديگران را رهايى بخشند؟
[72] «وَ إِذا تُتْلى عَلَيْهِمْ آياتُنا بَيِّناتٍ تَعْرِفُ فِي وُجُوهِ الَّذِينَ كَفَرُوا الْمُنْكَرَ يَكادُونَ يَسْطُونَ بِالَّذِينَ يَتْلُونَ عَلَيْهِمْ آياتِنا- چون آيات روشنگر ما بر آنان خوانده شود، نشان انكار را بر چهره كافران مىشناسى چنان كه نزديك باشد بر آنان كه آيات را مىخوانند حملهور شوند ...»
هنگامى كه آيات را مىشنوند آثار انكار و ردّ بر چهرههايشان به طور ژرف و