«وَ ما جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ- و برايتان در اين دين هيچ تنگنايى پديد نياورد ...»
احكام اسلامى احكامى آسان است، آنان كه نماز نمىخوانند تصوّر مىكنند كه نماز دشوار است، ولى آنان كه نماز را با خشوع و فروتنى به خدا مىگزارند نه تنها آن را آسان مىيابند بلكه در آن لذّتى نيز مىيابند. اسلام همه عبادتها را آسان كرده است، و از نماز انتظار حركاتى دشوار چون صعود بر كوه را ندارد بلكه آن حركات را سبك ساخته است، و همچنين روزه را اقدام به گرسنگى كشيدنى رنجبار نخواسته بلكه شامل ساعتى چند شكيبايى است و سپس به خوردن و آشاميدن عادى مىپردازيم. اين از يك سو و از سوى ديگر اسلام بعضى احكام را در حالت تنگنا و معذوريّت كه انسان نمىتواند آنها را كاملا به جاى آورد سبك ساخته است.
مردى نزد امام صادق (ع) آمد و گفت: انگشتم زخم شد و بر آن زهره نهادم تا دملى چركين شد، حال چگونه وضو بگيرم؟ امام (ع) گفت: اين و امثال اين از قرآن دانسته مىشود، زيرا خداى سبحانه و تعالى مىگويد: «وَ ما جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ- و برايتان در اين دين هيچ تنگنايى پديد نياورد»، بر آن مسح بكش.
«مِلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْراهِيمَ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمِينَ مِنْ قَبْلُ- كيش پدرتان ابراهيم است. او پيش از اين شما را مسلمان ناميد ...»
براستى، اين دين را ريشههايى تاريخى و مجدى ديرين كه پدرتان ابراهيم (ع) آن را آغاز نهاد.
«وَ فِي هذا لِيَكُونَ الرَّسُولُ شَهِيداً عَلَيْكُمْ وَ تَكُونُوا شُهَداءَ عَلَى النَّاسِ- و در اين (قرآن) تا پيامبر بر شما و شما بر ديگر مردم گواه باشيد ...»
يعنى در اين دين اسلام مسئوليّت رسول است، چنان كه از وظايف پيامبر