الإزجاء و التزجية دور كردن و راندن باشد.
يعنى متراكم و انبوه و فشرده بر يكديگر.
درخشش و پرتوتابى.
چگونه از حقيقتى مهم كه آيات درس پيشين بدان پايان يافت آگاه شويم كه گفت: «وَ مَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ نُوراً فَما لَهُ مِنْ نُورٍ- و آن كه خدا راهش را به هيچ نورى روشن نكرده باشد، هيچ نورى فرا راه خويش نيابد»؟ و چگونه خود را به درجه مردانى برسانيم كه صبح و شام خدا را تسبيح مىگويند و چيزى آنان را از اين كار باز نمىدارد؟