بكشد، چنان است كه همه مردم را كشته باشد. و هر كس كه به او حيات بخشد چون كسى است كه همه مردم را حيات بخشيده باشد» آمده است كه: كسى كه شخصى را با گمراه ساختن او به صورت مرده درآورد مانند آن است كه تمام مردم را كشته است و كسى كه ديگرى را با هدايتش زندگى بخشد مثل آن است كه تمام مردم را زنده كرده است.
و كسى كه زنا مىكند و موجب مىشود فرزندانى زنا زاده پديد آيند كه در كوچهها پرورش يابند مثل آن است كه آنها را كشته باشد، زيرا آن فرزندان خانوادهاى ندارند كه آنها را به قصد تربيت سرپرستى كند و تبديل به موجوداتى وحشى مىشوند كه براى جامعه مزاحمت مىآفرينند، زيرا صفات نيك و مواهب فضيلت ساز در وجودشان مىميرد و در مقابل تمام صفات بد در آنها رشد مىيابد، و اين همان قتل معنوى است.
وقتى مردى از امام رضا (ع) پرسيد: اى زاده پيامبر خدا، كدام سختتر است، قتل يا زنا؟ امام بدو پاسخ داد: «زنا از قتل سختتر است».
آن مرد باز پرسيد اى پسر رسول خدا، براى چه؟
امام (ع) پاسخ داد: براى آن كه كسى كه بر اثر زنا زاده شود فرزندانى خواهد يافت.
و چه بسا كه تمام آنها نسلى از منحرفان را پديد آورند، در حالى كه اگر كسى جان ديگرى را بگيرد، جان يك تن را به وسيله اين قتل از ميان برده است امّا در مورد اوّل، زنا كار عملا نسلهايى را كشته است.
«وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ يَلْقَ أَثاماً- و هر كه اين كارها كند، عقوبت گناه خود را مىبيند.»
طبيعى است كه پاداش كار خود را ببيند، و در حديث آمده است:
«اثام درّهاى از درّههاى جهنّم و از مس گداخته است، و زمينش از سنگهاى سياه باشد، و جاى كسى است كه سواى خداى تعالى را پرستيده است، و كسى كه ديگرى را كه خدا ريختن خونش را حرام كرده كشته است، و زنا كاران