مىخوانند، و در شهرها پس از ده نماز. «18»
«وَ بَشِّرِ الْمُحْسِنِينَ- و نيكوكاران را بشارت ده.»
چگونه براى انسان ممكن است كه در مجال و فرصت تكامل معنوى و روحى از نعمتها استفاده كند؟
قرآن بدين پرسش پاسخ مىدهد و مىگويد: «وَ بَشِّرِ الْمُحْسِنِينَ- نيكوكاران را مژده ده» پس با احسان و نيكوكارى از خود خواهى به فضاى خير بيرون مىآيد، پس عطا و بخشش كليد رزق و روزى و طريق ايمان است.
[38] ايمان تنها سخنى نيست كه گفته مىشود و حتى عقيده ريشه گسسته و بىپايه نيز نيست، هرگز، زيرا ايمان حقيقتى است راسخ و ثابت در دل كه عمل صدق آن را نمايان مىسازد، و نشان مىدهد كه آيا ايمان انسان ثابت و پايدار است يا گذرا و ناپايدار؟
هنگامى كه انسان در حلقه مبارزه و نبرد مىافتد ميزان و دامنه ايمان او شناخته مىشود، و اين مبارزه و نبرد را فوايدى است بسيار كه مهمترين آنها عبارت است از:
1- انسان را مؤمن راستين مىسازد و رسوبات و بقاياى كفر و شكّ و نادانى و بىخبرى او را مىزدايد و از بين مىبرد. هم چنان كه افراد سست ايمان و سست اراده را در اجتماع اسلامى و آنان را كه شايستگى ندارند افرادى مؤثر در آن اجتماع باشند مشخّص و آشكار مىسازد، و در يك كلمه: جهاد واقعيّت ايمانى را در اجتماع پى ريزى مىكند.
2- جهاد دژ مقدّسات و زره حرمتها و شعائر است. پس هر گاه آزادى براى تمام مردم در حرم خدا تضمين و تأمين شده باشد، و هر گاه مؤمنان- با كمال
18- رجوع كنيد به كتب فقهى، و نيز نور الثقلين، ج 3، ص 500.