«خَلَقَ السَّماواتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَها- آسمانها را بىهيچ ستونى كه ببينيد بيافريد.»
و اين از چيزهايى است كه اعتماد ما را به وعده خداى تعالى مىافزايد اين آسمان پهناور را بيافريد و چون سقفى بر سر ما بداشت، بدون هيچ ستونى كه ما توانيم ديد. در حديث آمده است كه:
«آسمان ستونهايى دارد ولى شما آنها را نمىبينيد». «4»
بعضى گفتهاند: مقصود از ستون همان قوه جاذبهاى است كه آسمان را و هر چه در آن هست به قدرت و حكمت خدا برپاى نگهداشته است.
و چون به زمين مىنگريم تجليات صفات بارى تعالى را احساس مىكنيم.
«وَ أَلْقى فِي الْأَرْضِ رَواسِيَ أَنْ تَمِيدَ بِكُمْ- و بر روى زمين كوهها را بيفكند تا نلرزاندتان.»
كوهها توازن زمين را حفظ مىكنند و آن را از حركت و جنبش باز مىدارند كوهها را «رواسى» خواند به سبب شباهت آنها به «المرساة» يعنى آن جا كه كشتيها پهلو مىگيرند. كوهها كه در زير زمين همه به هم پيوستهاند به مثابه زرهى از سنگ هستند كه زمين را از لرزشهاى صعب نگه مىدارند. اگر كوهها نباشند زمين به صورت الاكلنگى در مىآيد و اين در اثر تراكم گازها در درون قسمت وسط كره كه از خاك است. زلزلهها و انفجار آتشفشانها از آن است.
از سوى ديگر اگر سنگينى كوهها نباشد جاذبه قمر زمين را هم محكوم قوه جزر و مد مىكند. همچنين اعتدال هوا هم بسته به وجود كوههاست اگر كوهها نبودند زمين را يا سرماى كشنده بود و يا گرماى طاقت فرساى، و بادهاى سخت وزنده هم چنان كه در بيابانها مىوزند در سراسر زمين مىوزيدند و زندگى مردم را تباه مىكردند.
كوهها منابع آب زمين هستند درون آنها مخازن آب است. و نيز معادن انواع
4- نور الثقلين، ج 4، ص 195.