تفسیر هدایت

سیدمحمدتقی مدرسی

جلد 10 -صفحه : 391/ 189
نمايش فراداده

او را تابناك مى‏سازد.

و اما مسئله دوم: از خطاست كه ايمان انسان منحصر به امور ظاهر باشد. يا چنان پندارد كه فقط مسئول يك چيز است. خداوند به ما به سبب نعمت عقل منت گذاشته تا بتوانيم آينده را از خلال ظواهر و مقدمات منطقى ببينيم و گرنه چه نيازى به عقل بود؟

مسئله سوم: دنيا فرصتى است كه اگر انسان آن را از دست بدهد هرگز باز نمى‏گردد. على (ع) مى‏فرمايد:

«فرصتها را غنيمت بشماريد كه فرصت مى‏گذرد، آن سان كه ابر مى‏گذرد».

پس بر آدمى است كه پس از كوشش انتظار كشد تا نتيجه مطلوب حاصل شود. و از فرصتها به نيكوترين وجه استفاده كند.