زمين معطوف مىدارد و همه اينها دليل بر اين است كه اوست خداوند پيروزمند و حكيم. (17/ 27)
بار ديگر نعمت بادها را براى ما بيان مىدارد. بادهايى كه بشارت باران مىدهند و كشتيها را به جريان مىاندازند. همه اينها موجب سپاسگزارى ماست. از همه اين آيات به اين حقيقت پى مىبريم كه خداى تعالى بر هر چيزى قادر است.
خداوند آيات خود را كه در وجود خود ماست به چشم ما مىكشد كه چگونه گاه ناتوانيم و توانا مىشويم و از جوانى به پيرى مىرسيم و باز به ناتوانى مىگراييم. آرى تنها اوست دانا و توانا. (46/ 51)
خداوند بعضى از صحنههاى روز رستاخيز را براى ما تصوير مىكند. اين امور سبب مىشود كه ما آرزوهاى بيهوده را از سر به در كنيم و بدانيم كه در آن روز نه عذرى پذيرفته مىشود و نه توبهاى.
افزون بر اين محورها در سوره آياتى است حاكى از شروط معرفت و از اهميت آن و اين كه در قرآن از هر چيز مثلى هست.
همچنين در اين سوره از وضع و موقعيت مؤمنان سخن رفته است و ضرورت صبر تا زمانى كه وعده خدا تحقق يابد.