امام صادق- عليه السلام- (بر حسب روايت ابى بصير) در خطاب به مؤمنان گويد:
«شما خود همانهاييد، «27» و هر كس كه از جبّارى فرمان مىبرد در واقع او را مىپرستد». «28»
طاغوت حقيقتى است كه تقريبا در هر جايى قرار دارد، به هر جا روى آورى سلطهاى شيطانى را مىيابى كه خود را تحميل كرده و شبكهاى فاسد از ياران و پيروان خود به وجود آورده است. و مؤمن كسى است كه از اين وضع اجتناب كند و خود را از تأثيرهاى فاسد آن پاك نگاهدارد، و در اين صورت بر طاغوت مىشورد و با او مبارزه مىكند تا بديهاى طاغوت او را در برنگيرد، و اين يكى از معانى اجتناب است. ولى آثار منفى طاغوت در هر جايى گسترده است و مؤمنان خواه ناخواه به پليديهاى آن آلوده مىشوند، اين سازمانهاى اجتماعى و اقتصادى، و آن افكار جاهليّت كه محيط زيست مؤمنان را فرا گرفته و ناچارند گاه بدانها تسليم شوند.
بر مؤمنان واجب است كه در هر لحظه به درگاه خدا روى آورند، پس هر چه فشارهاى سلطه فاسد از لحاظ روانى تو را شكست دهد، و بدان گرايش يابى يا به قوانين آن گردن نهى يا از بيم خشم آن يا به اميد عطايش پيوندى بدان بيابى ناگزيرى به اصل پاك خود بازگردى و با توبهاى صادقانه به خدا توبهآورى تا بر زبان پيامبر مرسل او مژده و بشارت نصيب تو گردد.
27- يعنى شما همان طاغوت پرستانيد، چون گرچه مؤمنيد امّا از طاغوت زمان نيز فرمان مىبريد.- م. 28- نور الثقلين، ج 4، ص 481.