تفسیر هدایت

سیدمحمدتقی مدرسی

جلد 17 -صفحه : 456/ 281
نمايش فراداده

30 دحاها

آن را گسترد، از دحو به معنى بسط.

34 الطامة

برتر و غالب، و طمّ الطائر الشجرة يعنى مرغ بر بالاى درخت قرار گرفت، و بليه‏اى را كه تحمل آن دشوار و غير ممكن است طامّة خوانند.

42 أيان مرساها

يعنى قيام آن چه وقت خواهد بود، از إرساء به معنى ثبوت و قرار گرفتن.

43 فِيمَ أَنْتَ مِنْ ذِكْراها

يعنى اى رسول خدا! در آن چه تو در آنى از يادآورى ساعت، هنگام قيام آن را نمى‏دانى، و چنان است كه چون آدمى داخل در چيزى باشد، از مزايا و فوايد آن آگاه است، ولى اگر در بيرون آن باشد، از خصوصيات آن بى‏خبر مى‏ماند. و «فيم انت» براى انكار است، يعنى يادى از آن ندارى تا آن را بدانى. و بعضى معنى آن را چنين دانسته‏اند كه: اين به آنچه تو براى آن مبعوث شده‏اى، ارتباطى ندارد، و به گفته‏اى ديگر: آنها حكايتى از گفتار آنان است و معنى آن اين است كه تو از ياد كردن آن كه چه وقت خواهد بود، فراوان ياد كرده‏اى.

تو بيم دهنده كسى هستى كه از آن مى‏ترسد

رهنمودهايى از آيات

براى آن كه از طغيان و سركشى نفس بپرهيزيم، يك بار به تاريخ گذشتگان نظر مى‏افكنيم و مى‏پرسيم: چه چيز آنان را هلاك كرد؟ آيا طغيان