جعفر صادق (صلوات الله عليه) وارد شده است كه سؤر سگ را نمى‏توان خورد مگر آن كه حوض بزرگى باشد كه از آنجا آب بردارند و غير اينها از اخبار.

جايز نيست وضو ساختن به شير

(و لا يجوز التوضّؤ باللّبن لأنّ الوضوء انّما هو بالماء او الصّعيد)(1)

و جايز نيست وضو ساختن بشير زيرا كه وضو يعنى طهارت نيست مگر به آب يا خاك و بر اين مضمون احاديث معتبره وارد شده است و از اين حديث استدلالى نيز ظاهر مى‏شود كه گوييا حضرت مى‏فرمايد كه آن چه حق سبحانه و تعالى آن را مطهر گردانيده است در قرآن دو چيز است و آن آيات آبست كه گذشت و در آيه تيمّم فرموده است كه فَتَيَمَّمُوا صَعِيداً طَيِّباً و حق سبحانه و تعالى غير اين دو چيز را نفرموده است پس نتوان طهارت از غير اين دو چيز كردن چون طهارت حكمى است شرعى و يا اعم بگيريم از آن كه حق سبحانه و تعالى و رسولش نفرموده‏اند از غير اين دو چيز و غرض حضرت رد است بر عامه كه تجويز كرده‏اند اكثر ايشان طهارت باب مضاف را.

و ديگر در احاديث صحيحه نيز وارد شده است كه خاك احد الطهورين است به همين معنى كه حق سبحانه و تعالى و رسولش (صلّى الله عليه وآله وسلّم) دو طهور قرار داده‏اند و آن آبست و خاك پس همين احاديث دليلست بر آن كه از گلاب وضو و غسل نتوان كرد و ليكن چون صدوق عمل به اين حديث كرده است تخصيص اين اخبار مى‏دهد به آن خبر و حق آنست كه آن خبر را حمل بر تقيه كردن بهتر است چنانكه گذشت.

وضو ساختن از نبيذ

(و لا باس بالتّوضّؤ بالنّبيذ لأنّ النّبيّ (صلّى الله عليه وآله وسلّم) قد توضّأ به و كان ذلك ماء قد نبذت فيه تميرات و كان صافيا فوقها فتوضّأ به فاذا غيّر التّمر لون الماء لم يجز الوضوء به و النّبيذ الّذى يتوضّأ به و احلّ شربه هو الّذى ينبذ بالغداة و يشرب بالعشيّ او ينبذ بالعشيّ و يشرب بالغداة)(2)

باكى نيست وضو ساختن از نبيذ زيرا كه حضرت رسول صلى اللَّه عليه‏