خون در چاه ريزد چند دلو آب بكشند در حديث صحيح على بن جعفر وارد است كه از برادرش حضرت امام موسى كاظم (صلوات الله عليه) سؤال مىكند از شخصى كه مرغ خانگى يا كبوترى را بكشد و در چاه افتد آيا جايز است كه از آب آن چاه وضو بسازند حضرت فرمودند كه چند دلوى بكشد و بعد از آن وضو بسازد.
و در صحيحه محمد بن اسماعيل منقولست كه به شخصى كتابتى نوشتم كه به حضرت امام رضا (صلوات الله عليه) عرض نمايد كه هر گاه چاهى در خانه باشد از جهت وضو ساختن پس چند قطره بول يا خون در آن چاه ريزد يا مانند پشكلى از فضله آدمى در چاه افتد چه چيز آن چاه را پاك مىكند تا حلال باشد وضو ساختن از براى نماز از آب آن چاه پس حضرت بخط مبارك خود در كتابت من نوشتند كه چند دلوى آب مىكشند، و فرمودند كه آب چاه واسع است چيزى او را نجس نمىكند تا متغير نشود و ظاهر اين دو خبر آنست كه سه دلو كافى باشد استحبابا و اكثر علما ده دلو گفتهاند و اين احوط است و حديث سى دلو خواهد آمد و آن بهتر است و اللَّه تعالى يعلم.
(و ان بال فيها رجل استقى منها اربعون دلوا)(1)
و اگر مردى كه بالغ باشد در چاه بول كند چهل دلو آب مىكشد و اين روايت موثقه على بن ابى حمزه است و علما عمل باين كردهاند.
و در صحيحه فضلا وارد شده است كه تمام آب را بكشند و آن بهتر است اگر چه ظاهرش آنست كه مستحب باشد يا چاه به آن متغير شده باشد و اظهر آنست كه چهل دلو نيز مستحب است و از پيش گذشت كه از براى قطرات بول چند دلو كافيست.
(و ان بال فيها صبىّ قد اكل الطّعام استقى منها ثلث دلاء و ان كان رضيعا استقى منها دلو واحد)(2)
و اگر كودكى كه غذاى او بر شيرش غالب