با ترتيب تا بيرون رود با شستن و مسح به آب جديد كردن و امثال آن از بدعتهايى كه حضرت سيد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) به وحى مى‏دانستند كه واقع خواهد شد.

احاديث دو مرتبه‏

(فامّا الاخبار الّتى رويت فى انّ الوضوء، مرّتين مرّتين [مرّتان ظ] فاحدها به اسناد منقطع يرويه ابو جعفر الاحول ذكره عمّن رواه عن ابى عبد اللَّه (صلوات الله عليه) قال فرض اللَّه الوضوء واحدة واحدة و وضع رسول اللَّه (صلّى الله عليه وآله وسلّم) للنّاس اثنتين اثنتين)(1)

پس چون احاديث يك مرتبه را ذكر كرد شروع كرد در تأويل احاديث دو مرتبه اما خبرهايى كه روايت كرده‏اند، و محتمل است رويت بخوانيم يعنى بمن رسيده است از علما پس يكى از آنها، و در بعضى از نسخ به جيم واقع شده است يعنى او را مى‏يابم به اسناد بريده يعنى شخصى هست در ميان كه معلوم نيست كه كيست و خوبست يابد كه روايت مى‏كند آن را ابو جعفر احول و آن محمد بن على بن نعمان است كه مؤمن الطاق و شاه الطاقش مى‏گويند و ثقه و عظيم الشأن است و سند صدوق به او كالصحيح است، و او ذكر كرده است از كسى كه او از او روايت نموده است و آن كس معلوم نيست كه محمد احول او را فراموش كرده است يا ابن ابى عمير راوى او، و على اى حال مرسل ابن ابى عمير است و حكم مسانيد دارد و صدوق طرح نمى‏كند بلكه مى‏گويد كه چون معارض است به احاديث مسنده، احاديث مسنده بر آن مقدم است لهذا تأويل مى‏كند، و آن شخص از حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) روايت كرده است كه حضرت فرمودند كه حق سبحانه و تعالى وضو را يكى يكى واجب گردانيده است و حضرت رسول خدا دو دو مقرر ساخت.

و آن كه صدوق أولا طعن در هر دو خبر زده است به ارسال وقتى خوبست كه حديث مسند نباشد و حال آن كه شيخ دو حديث صحيح نقل كرده است از