(و سئل (صلوات الله عليه) عن امرأة ليس لها الّا قميص واحد و لها مولود فيبول عليها كيف تصنع فقال تغسل القميص فى اليوم مرّة)(1)
و سؤال كرد قويا ابو حفص از حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) از حال زنى كه او را بغير از يك پيراهن نباشد و فرزندى دارد پسر يا دختر بر او بول مىكند چه كند حضرت فرمودند كه هر روزى يك بار پيراهن را مىشويد.
و علما ذكر كردهاند كه بهتر آنست كه پيراهن را قريب به شام بشويد تا نماز ظهر و عصر را در جامه پاك كرده باشد و نماز شام و خفتن را در جامه پاك يا نجسى كه نجاستش سبك باشد كرده باشد و نماز صبح را در جامه نجس مىكند و از نجاست بول معفو است.
و محتمل است كه از غايط طفل نيز معفو باشد و بول گفته باشند و هر دو را خواسته باشند و اگر مربى مرد باشد معفو نيست چون حضرت زن را فرمود، و اگر طفل دختر باشد اكثر گفتهاند كه عفو نيست و ليكن لفظ روايت مولود است و آن شامل هر دو است.
و يوم شامل شب و روز است و اگر لته داشته باشد كه طفل را به آن محافظت نمايد كه بر آنجا بول كند ظاهرا معفو نباشد چون آن را نيز ثوب مىگويند در لغت عرب و حديث اگر چه سندش ضعف يا جهالت دارد اما ضعفش زايل شده است بعمل اصحاب و همه به آن عمل كردهاند.
(و قال محمّد بن النّعمان لأبي عبد اللَّه (صلوات الله عليه) اخرج من الخلاء فاستنجى بالماء فيقع ثوبى فى ذلك الماء الّذى استنجيت به فقال لا باس به ليس عليك شىء)(2)
و محمد عرض نمود به خدمت حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) كه من از خلا بيرون مىآيم و استنجا به آب مىكنم و جامهام در آب استنجا مىافتد حضرت فرمودند كه باكى نيست و بر تو چيزى نيست.