است تا بدانند كه واجب نيست، و اظهر آنست كه در امثال اين اخبار غرض ائمه هدى (صلوات الله عليهم) رد بر سنيان بوده است كه جمعى از ايشان هر دو را واجب مىدانستهاند و اللَّه تعالى يعلم.
(غير انّ الرّجل اذا اراد أن ياكل او يشرب قبل الغسل لم يجز له الّا ان يغسل يديه و يتمضمض و يستنشق فانّه ان أكل او شرب قبل ان يغسل ذلك خيف عليه البرص)(1)
و ليكن اگر جنب خواهد كه چيزى بخورد يا بياشامد پيش از غسل جايز نيست مگر آن كه دستها را بشويد و مضمضه و استنشاق بكند و اگر كسى اينها را نكند و بخورد يا بياشامد خوف آن هست كه پيس شود.
و بر اين مضمون حديث كالصحيح زراره از حضرت امام محمد باقر (صلوات الله عليه) وارد شده است كه فرمودند كه هر گاه جنب خواهد كه چيزى بخورد و بياشامد دست بشويد و مضمضه بكند و روى خود را بشويد و بخورد و بياشامد.
و ديگر روايت سكونى وارد شده است و ليكن در آن استنشاق و عدم جواز نيست، و ظاهرا مراد صدوق هم كراهت باشد.
و در حديث صحيح وارد شده است كه جايز است او را خوردن و اگر دست بشويد بهتر است و اگر وضو بسازد بهتر است، در حديث كالصحيح وارد شده است كه جنب مىتواند خوردن و آشاميدن و قرآن خواندن و ذكر الهى كردن و اينها مؤيد كراهتست.
و شايد كه به صدوق حديثى رسيده باشد و ليكن خلاف ظاهر است و همين عبارت را در امالى از كلام خود ذكر كرده است و ظاهرا كلام پدرش تمام شد چون پدرش در رساله كم حديث مىآورد.
(و روى ان الاكل على الجنابة يورث الفقر)(2)
و روايت كرده است