درگذرد اگر صاحب عادت باشد عادتش حيض است و ما بقى استحاضه بشرط آن كه خون آخر اگر همه يك لمحه باشد در عادت بيايد مثلا اگر عادت زن هفت روز باشد و سه روز را ببيند و آخر روز هفتم يك لمحه ببيند و خون از ده روز درگذرد هفت را حيض حساب مىكند و باقى را استحاضه اما اگر در اين صورت روز هشتم خون ببيند همان سه روز اول حيض است و هر چه خون نديده است پاك است و نماز و روزه مىكند و آن چه خون ديده است از هشتم تا هر چه بيند عمل استحاضه به جا مىآورد و نماز و روزه را مىكند.
و اين عبارت مصنف مضمون عبارت فقها است كه هر خونى كه ممكن باشد كه حيض باشد حيض است و بر اين مضمون احاديث صحيحه وارد شده است و خلافى نيست در ميان علما.
(و عليها ان تترك الصّلاة)(1)
و بر او واجبست كه ترك كند نماز را بلكه روزه را نيز و آن كه مصنف روزه را نگفته است ظاهرا وجهش اين باشد كه نماز را بالكليه ترك مىكند بخلاف روزه كه آن را قضا مىكند پس گويا آن را ترك نكرده است با آن كه بعد از اين نيز خواهد گفت و در آن كه نماز و روزه بر او حرامست احاديث متواتره واقع شده است و قول جميع علماى مسلمانان است.
(و لا تدخل المسجد الّا ان تكون مجتازة)(2)
و زن حايض داخل هيچ مسجدى نمىتواند شد مگر بعنوان گذشتن مانند جنب مگر مسجد الحرام و مسجد نبى (صلّى الله عليه وآله وسلّم) كه مطلقا داخل آنها نمىتواند شد چنانكه در اخبار صحيحه وارد شده است و بعضى گذشت و بعضى خواهد آمد.
حاصل آن كه در اكثر احكام حايض مثل جنب است نه بعنوان قياس بلكه به اعتبار احاديث، و هم چنين در كيفيت غسل و در ترتيب و ارتماس و غير آن و خواهد آمد إن شاء اللَّه تعالى.
(و يجب عليها عند حضور كلّ صلاة ان تتوضّأ وضوء الصّلاة