باشد و بارد يا بعضى چنين باشد حكم مىكنند كه حيض است و اگر بعد از ده روز خون سياه حار متعفن ببيند حكم مىكنند كه استحاضه است اما اگر ده روز خون سياه ببيند بعد از عادت خون زرد در اينجا خلافست اكثر عادت را اعتبار كردهاند و بعضى صفات را، احوط آنست كه در دهه دويم عمل هر دو بكند به آن كه غسلهاى استحاضه را به جا آورد و نماز بكند و روزه بگيرد و داخل مساجد نشود و سورههاى عزيمه نخواند و ساير متروكات حيض را ترك نمايد و واجبات استحاضه را به جا آورد.
(و روى فى المرأة ترى الصّفرة انّه ان كان ذلك قبل الحيض بيومين فهو من الحيض، و ان كان بعد الحيض بيومين فليس من الحيض)(1)
در روايات موثقه ابو بصير و قويه اسماعيل جعفى و على بن ابن حمزه و معاوية بن حكيم از حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) وارد است در زنى كه خون زردى ببيند حضرت فرمودند كه اگر اين خون را پيش از عادت ديده است بدو روز از حيض است و اگر دو روز بعد از عادت ديده است از حيض نيست. و ظاهرا صدوق باين اخبار عمل نموده است و تخصيص اخبار متقدمه باين اخبار كرده است و مشهور ميان علما آنست كه اگر بر ده روز منقطع شود همه حيض است و الا عادت حيض است و ما بقى استحاضه.
و ممكن است تأويل اين اخبار به آن كه عادت نه روز يا ده روز باشد و چون عادت پيش و پس مىشود پس خون اول را البته عمل حيض مىكند و چون از ده روز تجاوز مىكند ما بعد را استحاضه حساب مىكند و باين نحو عمل نمودن بهتر است از طرح چهار خبر كه كلينى حكم به صحت همه كرده باشد و بعد از او صدوق و پدرش.
(و غسل الجنابة و الحيض واحد)(2)
و غسل جنابت و حيض در كيفيت مساويند بهر عنوانى كه در جنابت ضرور است از ترتيب و جارى ساختن آب بر