موثق كالصحيح بر اين مضمون وارد شده است و حمل بر استحباب كردهاند از جهت احاديث بسيارى كه گذشت كه غير قبل حلال است.
و محتملست كه تقية وارد شده باشد چون موافق اكثر عامه است و قرينه تقيه حكايت ميمونه، و هر جائى كه حضرات ائمه معصومين استشهاد مىآورند به گفته ازواج نبى يا غير ايشان ظاهرش تقيه است و اگر نه قول ايشان قول اللَّه است چه حاجت بفعل ديگرى دارد.
(و قال و كانت نساء النّبيّ (صلّى الله عليه وآله وسلّم) لا يقضين الصّلاة اذا حضن و لكن يتحشّين حين يدخل وقت الصّلاة و يتوضّين ثمّ يجلسن قريبا من المسجد فيذكرن اللَّه عزّ و جلّ)(1)
حلبى مىگويد كه حضرت فرمودند كه زنان حضرت (صلّى الله عليه وآله وسلّم) وقتى كه حايض مىشدند نماز نمىكردند و ليكن فرج خود را از پنبه پر مىكردند در وقت هر نمازى و وضو مىساختند و نزديك مسجد مىنشستند و ذكر حق سبحانه و تعالى مىكردند و اين معنى گذشت.
و قرب مسجد از اين جهت بود كه خانههاى ايشان متصل بود بمسجد نزديك مىنشستند تا عادت دخول مسجد را نيز فراموش نكنند تا آن كه در استحاضه نيز قريب به مسجد مىآمدند و سجده را در مسجد مىكردند و موضع خون بيرون مسجد مىبود چنانكه در اخبار صحيحه وارد شده است.
(و قال امير المؤمنين (صلوات الله عليه) فى امرأة ادّعت انّها حاضت فى شهر واحد ثلاث حيض انّه تسأل نسوة من بطانتها هل كان حيضها فيما مضى على ما ادّعت؟ فان شهدن صدّقت و الّا فهى كاذبة)(2)
و بسند صحيح از عبد اللَّه بن مغيره از سكونى از حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) منقولست كه حضرت امير المؤمنين (صلوات الله عليه) فرمودند كه هر گاه زنى ادعا كند كه در يك ماه سه حيض ديدهام و عدّهام سرآمده