ديگرى ماليدند و ديگر دست بر خاك نزدند و به يك مرتبه اكتفا فرمودند.

بدان كه حكايت عمار در طريق شيعه و سنى متواتر است و هيچ كس در تواتر قرآن شك ندارد. سنيان در صحاح خود بطرق متكثره از عمر بن الخطاب روايت كرده‏اند كه عمر اعتقاد به تيمم نداشت و مى‏گفت كه اگر آب بهم نرسد نماز مكنيد و در مجلس عمر عمار حكايت خود را كرد عمر او را تهديد نمود عمار گفت اگر به جدّى: من حكايت خود را جائى نقل نكنم، و همين معنى كافى است در كفر او كفر سنيان سيما علماى ايشان كه شخصى كه منكر قرآن باشد و به اتفاق مسلمانان كافر باشد او را امام دانند و اگر خواهى رجوع به صحاح سته كن در باب تيمم.

و ليكن اينها عبادت او است حق به جانب ايشان است كسى كه سيدة نساء العالمين فاطمة الزهراء با محسن فرزند رسول خدا شهيد كند و قصور نداشته باشد انكار قرآن سهل خواهد بود و كسى كه حضرت سيد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) را گويد كه اين مردك هذيان مى‏گويد و در جميع صحاح سته متواترا از او نقل كنند و منافى اسلام او نباشد اينها سهل خواهد بود.

پس هر گاه شخصى خواهد كه تيمم بدل از وضو كند

(فاذا تيمّم الرّجل للوضوء ضرب يديه على الارض مرّة واحدة ثمّ نفضهما و مسح بهما جبينيه و حاجبيه و مسح على ظهر كفّيه و اذا كان التّيمّم للجنابة ضرب يديه على الارض مرّة واحدة ثمّ نفضهما و مسح بهما جبينيه و حاجبيه ثمّ ضرب يديه على الارض مرّة اخرى و مسح على ظهر يديه فوق الكفّ قليلا و يبدأ بمسح اليمنى قبل اليسرى)(1)

پس هر گاه شخصى خواهد كه تيمم بدل از وضو كند هر دو دستها را يك مرتبه بر زمين زند و خاك آن را بيفشاند و بهر دو دست مسح بر دو طرف پيشانى كند با ابروها و پشت هر دو دست را مسح كند. و اگر تيمم بدل از غسل جنابت باشد هر دو دست را يك مرتبه بر زمين زند پس هر دو دست را بيفشاند و