لوامع صاحبقرانی جلد 1

پهلوهاى پيشانى را با ابروها مسح كند پس دستها را مرتبه ديگر بر زمين زند و پشت دستها را مسح كند بالاى دست اندكى و ابتدا كند به مسح دست راست پيش از دست چپ.

اما آن چه صدوق ذكر كرده است از زدن دست بر زمين شكى نيست كه بهتر است. و در احاديث صحيحه بسيار بلفظ ضرب واقع شده است. و در احاديث صحيح و كالصحيح بلفظ وضع واقع شده است جمعى ضرب را سنت مى‏دانند و جمعى وضع كه مطلق است است حمل بر مقيد مى‏كنند و ضرب را واجب مى‏دانند و اظهر استحبابست. و احوط ضربست و اللَّه تعالى يعلم.

و اما آن چه ذكر كرده است كه مسح جبينين را بكشد موافق ظاهر خبر زراره است كه گذشت، و موافق حسنه زراره و حسنه عمرو بن ابى المقدام است كه در هر سه جبين واقع شده است. و ممكن است كه مراد از جبين جبهه باشد با جبين و در موثقه كالصحيح زراره مسح جبهه واقع شده است علما هر دو را با هم ضم كرده‏اند.

و در صحيحه زراره، و صحيحه محمد بن مسلم، و صحيحه اسماعيل بن همام، و صحيحه داود بن نعمان، و كالصحيح كاهلى و غير اينها از اخبار بسيار مسح رو واقع شده است و اكثر علما حمل كرده‏اند مسح رو را بر پيشانى و جبينها و محقق رحمه اللَّه مسح باقى رو را سنت مى‏داند. و على اى حال چون واجب نيست ترك آن اولى است چون مخالف ظاهر آيه است و موافق عامه.

و صدوق در امالى ذكر كرده است كه رو را مسح كند و گفته است كه در روايتى واقع شده است كه جبينها و ابروها را مسح كند و عمل مشايخ ما بر اين است. و روايت ابروها بما نرسيده است مسندا مگر در فقه رضوى. و اما مسح پشت دستها پس احاديث بسيار از طرق خاصه و عامه بر اين وارد شده است و