ماكيان و مرغ پرنده و امثال اينها هر گاه بر عذره راه روند و پاى اينها نجس شود - لوامع صاحبقرانی جلد 1

حضرت فرمودند كه نه و صدوق تغيير داده است عبارت حديث را به تغييرى كه ضرر ندارد بدان كه جمعى از علماء از اين حديث استدلال كرده‏اند بر آن كه خون ريزه كه چشم ادراك آن نتواند كرد آب قليل را نجس نمى‏كند و ليكن حق آنست كه دلالت ندارد بر آن و محتملست كه مراد سائل اين باشد كه چون به ظرف رسيده است ظاهرش آنست كه به آب رسيده باشد آيا عمل بظاهر كنيم يا چون اصل عدم رسيدنست به آب عمل به اصل كنيم حضرت فرمودند كه پاك است و عمل به اصل طهارت و عدم وصول نجاست كنيد بلكه مى‏توان گفت كه اين معنى اظهر است به قرينه تتمه.

و از اين بابست هر گاه شخصى بول كند و بولش ترشح كند و يقين داند كه بول به بدنش رسيده است اما شك داشته باشد كه به جامه‏اش رسيده است يا نه و امثال اين مسائل كه تغليب اصل كرده‏اند بر ظاهر بسيار است بلكه در نجاسات بغير از اين از ائمه معصومين (صلوات الله عليهم) وارد نشده است مگر بر سبيل استحباب مثل اجتناب از سؤر حايض متهمه.

ماكيان و مرغ پرنده و امثال اينها هر گاه بر عذره راه روند و پاى اينها نجس شود

(و الدّجاجة و الطّير و اشباههما اذا وطئ شى‏ء منها العذرة ثمّ دخل الماء فلا يجوز الوضوء منه الّا ان يكون الماء كرّا)(1)

و ماكيان و مرغ پرنده و امثال اينها هر گاه بر عذره راه روند و پاى اينها نجس شود و عين نجاست باقى باشد و داخل اب شوند جايز نيست از آن آب وضو ساختن مگر آن كه آن آب كر باشد و اين عبارت مضمون حديث صحيح على بن جعفر است كه از برادرش حضرت امام موسى كاظم (صلوات الله عليه) روايت نموده است و دلالت مى‏كند بحسب ظاهر بر آن كه آب قليل به ملاقات نجاست نجس مى‏شود مثل اخبار صحيح بسيار كه خواهد آمد بعضى از آن.

اگر در مشك بزرگ آب موشى بيفتد

(فان سقط فى راوية ماء فارة او جرذ او صعوة ميتة فتفسّخ فيها